Dog for adoption - Cherry Pie, an Akita Mix in Houston, TX | Petfinder. Sponsor. Thank you for helping homeless pets! The Sponsor a Pet program is handled by The Petfinder Foundation, a 501 (c)3 nonprofit organization, to ensure that shelters and rescue groups receive donations in the easiest way possible. Please click OK below and a new tab Wydaje mi się, że to mieszaniec. Zobacz 5 odpowiedzi na pytanie: co to była za rasa? pies podobny do Akity lub Jindo tylko że miał na uszach długie futerko ^^ co to za rasa lub krzyżówka ras? Registrovana chovna stanica ponuka na predaj krasnu fenku a psika pomeranian nemecky spic, narodene 16.9.2023, zacipovane, odcervene, pripravene do novych rodiniek. Moznost vidiet oboch rodicov u nas. Steniatka su krasne, hrave a akcne, zvyknute na ludi aj ineho psika. Len do dobrych ruk, kde budu rodinkou rozmazanavani a lubeni. OUR STORY We, Jonas and Esther, both had family dogs growing up. We were both animal lovers of about any kind of farm animal. When we got married we started raising puppies of our own and have enjoyed every second of it! We now have 3 children of our own and they enjoy it as much as we do. Puppies make our family complete. Chętnie kupię szczeniątko najlepiej białe Akity inu,może byc bez rodowodu.Nie mamy z dziewczyną za wiele pieniędzy więc liczy sie dobra cena/ bedę wdzięczny za kontakt lub jakiekolwiek info.mieszkam we Wrocławiu więc wolałbym aby nie było to strasznie daleko od mojego miasta.Pozdrawiam wszystkich!!! The Akita reaches 24 to 28 inches tall, while the much shorter Shiba stands 13 to 17 inches tall. The Shiba Inu lives longer, with a life expectancy of 13 to 16 years, while the Akita’s is 20 to 13 years. Akitas are heavy droolers, and Shiba Inu rarely drool. The Shiba Inu sheds much less. The Akita needs more room and cannot live in small Witam :] ! Zawsze bylam zakochana w malamutach i huskich,od kilku dni zaczelam interesować sie akitami.Bardzo mi sie one spodobaly zarowno charakterem jak i wygladem.Duzo czytalam na ich temat ale chcialam zapytac sie osob ktore mają je na codzień :) Więc tak : 1)Czy mogą mieszkać w bloku? 2)Czy [FONT=Verdana][SIZE=2]Kochani, zachęcam gorąco do kupna pięknego kalendarza na rok 2010 "Akity-Akitom" i jednocześnie – do pomocy podopiecznym naszej Fundacji, gdyż cały zysk z jego sprzedaży będzie przeznaczony dokładnie na sfinansowanie opieki weterynaryjnej - leczenia i zabiegów weterynaryjnyc Hokkaido, o wzroście 45,5–51,5 cm, należy do psów średniej wielkości, i jest tym samym nieco mniejszy niż akita. Wzorzec rasy nie określa wagi psa, która jednak zawsze powinna pozostawać w zdrowej proporcji do wielkości psa. Sierść hokkaido może mieć jeden z następujących wariantów kolorystycznych: pręgowany, rudy, czarny, Jest żywiołowy i odważny, zawsze chętny do zabawy. To także świetny myśliwy; podenco z Ibizy – jego przodkiem jest wyżej opisany pies faraona. Wyspecjalizowany w polowaniu na króliki. Jest psem mocno przywiązującym się do opiekuna; chart sycylijski – także bardzo podobny do psa faraona. Najprawdopodobniej pochodzi od psów Ws5SgS. Przez aktualizacja dnia 18:57 Niemcy, to po Francji i Wielkiej Brytanii, trzeci kraj mogący się pochwalić największą liczbą ras psów. Większość z nich jest bardzo dobrze znana i lubiana w Polsce, jak owczarek niemiecki, jamnik czy rottweiler. Spora część z nich to psy myśliwskie z długą tradycją (gończy niemiecki, posokowiec bawarski czy jamnik), do dnia dzisiejszego chętnie wykorzystywane podczas polowań, jednocześnie jednak w równym stopniu pełniące rolę psów rodzinnych. Wśród ras pochodzących z Niemiec znajdziemy również psy obronne i stróżujące (rottweiler, owczarek niemiecki, doberman). Przyjrzyjmy się im bliżej. 1. Owczarek niemiecki Owczarek niemiecki ©Shutterstock Zacznijmy od zdecydowanie najpopularniejszej w Polsce niemieckiej rasy psa, czyli owczarka niemieckiego. Ten wspaniały czworonóg pierwotnie wykorzystywany był przede wszystkim jako pies pasterski, ale z powodzeniem pełnił również funkcję psa stróżującego oraz policyjnego. Obecnie owczarek niemiecki uznawany jest – całkowicie słusznie – za wszechstronnego psa pracującego. Poza tym, że nadal wykorzystywany jest w wyżej wymienionych celach, chętnie widziany jest między innymi w roli psa ratowniczego, obronnego, a także asystującego. Powszechnie uważa się, że owczarki niemieckie to psy bardzo inteligentne, które niemal same się uczą, dlatego są „bardzo łatwe w prowadzeniu”. Owszem, rasa ta odznacza się dużą inteligencją, chęcią nauki oraz współpracy z człowiekiem, ale wbrew pozorom wcale nie tak łatwo wyszkolić owczarka. W związku z tym nie jest on polecany jako pierwszy wybór dla osób niedoświadczonych. Owczarek niemiecki potrzebuje opiekuna świadomego, znającego jego potrzeby, bardzo aktywnego i… kreatywnego! 2. Dog niemiecki Dog niemiecki ©Shutterstock Dog niemiecki jest psem imponującej wielkości. Osiąga wysokość do 80 cm i wagę do nawet 95 kg (suki są nieco mniejsze i lżejsze od psów). Śmiało można powiedzieć, że dog niemiecki to łagodny olbrzym. Pomimo tego, że pierwotnie wykorzystywany był jako pies bojowy i myśliwski na grubą zwierzynę, jest czworonogiem zrównoważonym, spokojnym, który do tego mocno przywiązuje się do osób z najbliższego otoczenia. Jest wobec nich bardzo czuły, sam przy tym domaga się pieszczot i stałego kontaktu z człowiekiem. Zgodnie z wzorcem dog niemiecki nie powinien być psem lękliwym bądź agresywnym, natomiast w stosunku do obcych jest nieufny. Pielęgnacja tego czworonoga jest prosta i niewymagająca. Jedyny problem dla co bardziej wrażliwych i pedantycznych osób może stanowić fakt, że pies dość mocno się ślini… Dog niemiecki niestety nie należy do ras długowiecznych. Średnia długość życia tego psa wynosi 6-8 lat. 3. Jamnik Jamnik ©Shutterstock Pod hasłem „jamnik” kryje się naprawdę ciekawa rasa, która liczy kilka odmian – długowłosą, krótkowłosą i szorstkowłosą. Każda z nich może występować w rozmiarze standardowym, miniaturowym i króliczym. Historia rasy sięga najprawdopodobniej XVI wieku. Już wtedy bowiem istniał pies doskonale sprawdzający się w polowaniu na borsuki, charakteryzujący się krótkimi łapami i długim tułowiem. Niemiecką nazwę jamnika dachshund można przetłumaczyć jako „borsuczy pies”. Jamnik swego czasu był czworonogiem niezwykle popularnym w Polsce. Popularność ta wynikała z niewielkich rozmiarów, dzięki czemu był psem „idealnym do mieszkania w bloku”. Pomimo jednak swoich niewielkich rozmiarów jamnik jest psem niezwykle wytrwałym i aktywnym. To urodzony myśliwy a nie typ kanapowca. W związku z tym zdecydowanie nie jest polecany osobom ceniącym sobie spokój i raczej siedzący tryb życia. Psy tej rasy mają tendencję do tycia, dlatego wymagają regularnych aktywności różnego rodzaju. 4. Posokowiec bawarski ©Shutterstock Posokowiec bawarski to rasa wywodząca się od innego niemieckiego psa – posokowca hanowerskiego. Jest stosunkowo młoda, bo powstała w XIX wieku. Posokowiec bawarski jest zdecydowanie lżejszy i bardziej zwinny od hanowerskiego, dzięki czemu doskonale nadaje się do pracy w górskim terenie. Poza tym ma lepszy węch od swojego przodka. Zainteresowanie nim w Polsce pojawiło się dopiero w latach 70. ubiegłego wieku. Nie jest to pies dla osób niedoświadczonych. Wymaga przewodnika cierpliwego, opanowanego i konsekwentnego. On sam również jest czworonogiem zrównoważonym i spokojnym, jeśli wszystkie jego potrzeby są zaspokojone. Lubi współpracę z człowiekiem, łatwo się do niego przywiązuje. Wobec obcych pozostaje nieufny. 5. Eurasier Eurasier ©Shutterstock Eurasier, w przeciwieństwie do większości niemieckich ras, nie należy do psów myśliwskich i nie ma długiej historii. To typowy pies do towarzystwa. Rasa powstała niedawno, bo w latach 60. ubiegłego wieku, ze skrzyżowania szpica wilczego i chow chow. Początkowo nazwa rasy brzmiała wolf-chow, ale po kolejnych krzyżówkach, tym razem z samoyedem, ostatecznie nadano jej miano eurasiera. Nie jest to pies szczególnie popularny w Polsce. Czworonóg ten jest bardzo zrównoważony i spokojny, mocno przywiązuje się do najbliższych i wymaga od nich sporej uwagi. Nie jest typem samotnika, dlatego nie jest polecany osobom zapracowanym, dużo czasu spędzającym poza domem. 6. Rottweiler ©ShutterstockWymieniając niemieckie rasy psów, trudno nie wspomnieć o rottweilerze. To wspaniały pies stróżujący, którego historia sięga czasów starożytnych. Poza tym, że czworonóg ten miał strzec stada, służył również do zaganiania oraz jako pies zaprzęgowy. W związku z tym, że w pewnym momencie rasa przestała być wykorzystywana na tak szeroką skalę jak dotychczas, prawie doszło do jej wyginięcia. Na szczęście tak się nie stało i wiek XX przyniósł ponowne zainteresowanie rasą. W Polsce rottweiler niestety nie cieszy się dobrą opinią. Widnieje w wykazie ras psów uznawanych za agresywne. Chcąc posiadać rottweilera, należy uzyskać zgodę z urzędu gminy bądź miasta. To duży, silny pies, który jest wyjątkowo odważny, wytrwały, spokojny i pewny siebie. Cechuje się niezwykłą czujnością i dystansem wobec obcych. W stosunku do bliskich jest łagodny i przyjazny. Silnie przywiązuje się do rodziny i będzie bronić jej za wszelką cenę. W czym zatem problem? Skąd tak zła sława? Rottweilery to psy inteligentne, lubiące się uczyć i współpracować z człowiekiem. Opiekun powinien być jednak osobą doświadczoną, spokojną, konsekwentną i łagodną zarazem. Ze względu na swój charakterystyczny, stosunkowo „groźny” wygląd czworonogi te niestety często trafiają w ręce nieodpowiednich osób… 7. Szpic miniaturowy Szpic miniaturowy ©Shutterstock Szpic miniaturowy, zwany również pomeranianem, to malutki pies rodzinny, dawniej wykorzystywany również jako pies stróżujący. Jego przodkiem jest szpic torfowy, który pochodził jeszcze z epoki kamienia. Obecny wygląd rasy ukształtował się w XIX wieku. Jedna z teorii o pochodzeniu rasy mówi, że pochodzi ona z Pomorza (stąd nazwa pomeranian). Szpic miniaturowy jest psem dość głośnym i aktywnym. Nie znosi nudy i samotności, wymaga bliskości człowieka. Choć jest niewielki i cechuje się „arystokratycznym” wyglądem, jest naprawdę wytrwały i szybko przyswaja wiedzę. Z powodzeniem może nawet uprawiać rozmaite sporty kynologiczne. Szpic miniaturowy to pies długowieczny i stosunkowo zdrowy, choć miewa problemy z uzębieniem i oczami. W trosce o piękną szatę tego szpica, należy ją regularnie szczotkować i przycinać. 8. Leonberger Leonberger ©Shutterstock Leonberger to duży pies zaliczany do molosów w typie górskim. Jego historia, choć niedługa, jest bardzo ciekawa. Jedna z teorii mówi o tym, że leonbergery są potomkami mastifów tybetańskich występujących w okresie średniowiecza na terenie Alp. Druga teoria, zdecydowanie chętniej przyjmowana, głosi natomiast, że powstanie rasy ma bezpośredni związek z miastem Leonberg, na herbie którego widnieje lew. Nazwę tę można przetłumaczyć jako „Lwia Góra”. Jeden z mieszkańców miasta, chcąc je rozsławić, stworzył nową rasę w latach 30. XIX wieku. Zgodnie z tą teorią leonbergery powstały w wyniku skrzyżowania nowofundlanda z bernardynem. W kolejnych latach hodowca eksperymentował również z łączeniem wymienionych raz z pirenejskim psem górskim. Leonberger to wyjątkowy stróż, doskonały pies lawinowy i ratowniczy. Najczęściej jednak pełni funkcję towarzysza rodziny. Jest inteligentny, zrównoważony, chętnie się uczy i współpracuje z człowiekiem. Wobec dzieci wykazuje niezwykłą cierpliwość i łagodność. Nie jest psem popularnym w Polsce. Wielką miłośniczką rasy była słynna cesarzowa Sissi. 9. Bokser Bokser ©Shutterstock Bokser to kolejna swego czasu niezwykle popularna w Polsce niemiecka rasa psa. Obecnie zainteresowanie nią spada. Bokser należy do grupy molosów. Rasa powstała w XIX wieku i od początku wykorzystywana była przede wszystkim do stróżowania, a ponadto do obrony. Przodkami boksera są prawdopodobnie bullenbeissery, doskonałe psy myśliwskie. Ich cechą charakterystyczną, podobnie jak i boksera, jest szeroka kufa. Bokser to wspaniały pies pracujący, który świetnie sprawdzi się nie tylko w takim zadaniu jak stróżowanie, ale też jak np. praca w policji czy ratownictwie. Mocno przywiązuje się do swoich bliskich i nie lubi samotności. Jest psem cierpliwym, łagodnym, a zarazem wyjątkowo wesołym i energicznym. To wymarzony towarzysz dla osób aktywnych, które są w stanie poświecić psu sporo czasu i uwagi. 10. Wyżeł niemiecki Wyżeł niemiecki jest wszechstronnym, zrównoważonym i godnym zaufania psem myśliwskim. Rasa występuje w 3 odmianach: krótkowłosej, ostrowłosej oraz szorstkowłosej. To psy silne, szybkie i wytrzymałe. Mają harmonijną i dystyngowaną sylwetkę. Początki rasy są niepewne. Przypuszcza się, że pochodzi on od starego wyżła hiszpańskiego, którego w połowie XVII w. sprowadzili do Niemiec Flandryjczycy. Później z pewnością został skrzyżowany z pointerem. Wyżeł czy pinczer karłowaty silnie przywiązują się do właściciela i wymagają przemyślanej socjalizacji. Ich szkolenie nie jest szczególnie skomplikowane, jeśli zapewnimy psom wszystkie podstawowe warunki. W przypadku wyżłów krótko i długowłosych największym wyzwaniem będzie duża dawka ruchu. Niestety nie każdy właściciel poradzi sobie z takimi potrzebami pupila, dlatego wyżły posiadają niekiedy opinie rozrabiaków. Inne niemieckie rasy psów Wyżej wymienione to oczywiście nie wszystkie niemieckie rasy psów, bo tych jest znacznie więcej. Należą do nich hovawart, doberman, pudel, pinczer małpi, pinczer średni i miniaturowy (ten ostatni potocznie nazywany ratlerkiem), wyżeł weimarski, sznaucer (zarówno miniaturowy, średni i olbrzym), szpic niemiecki. Wiele z nich to rasy, które możesz spotkać na co dzień na ulicy, ale są również takie, którym jeszcze nie udało się zyskać przychylności w Polsce. Na pewno warto je bliżej poznać! Przeczytaj również: Amerykańskie rasy psów Angielskie rasy psów Australijskie rasy psów Chińskie rasy psów Czeskie rasy psów Francuskie rasy psów Hiszpańskie rasy psów Irlandzkie rasy psów Japońskie rasy psów Polskie rasy psów Szkockie rasy psów [quote name='Anna12345']Mam w domu 2 suczki miniaturki; sznaucerkę i cavalierkę. Ostatnio zamarzyłam o Akicie też suce. I teraz moje pytanie; jak Akita zyje z innymi psami?? Oczywiscie Akita zamieszka na dworze, miniaturki mieszkają w domu, ogród odwiedzając z wiadomych przyczyn. Czy są problemy typu atakowanie, gryzienie itp. Wiem, ze np. duzy japonski pies nie toleruje zadnych innych. A Akita?[/quote] Mam w domu na dzień dzisiejszy 9 mini,średniaczkę,kawałek charcicy ze schroniska /skundlona/ ,szczeniaka shibę i pięć akitowie w ilości sztuk psie towarzystwo jest podzielone na 3 grupy,ponieważ nie wszyscy się moje ogony nie mieszkaja w jest taka,że akita jest dominantem ,w 100% i zdominuje inne rasy mieszkające w tym samym się,że z akitą mieszka wspólnie inny pies tej samej płci,ale trzeba mieć wtedy oczy na około głowy przez 24 godziny,ponieważ pretekst do wojny może się zawsze dwie suczki ras małych,myślisz o suczce akicie,która będzie mieszkała w to za zły musi mieć stały kontakt z właścicielem,kochać pana potrafi na zabój,tak samo potrafi nienawidzieć,zazdrościć będa w stałym kontakcie z panem,a akita tylko z doskoku,skoro ma mieszkac na zewnątrz sobie rękę uciąć,że taka akita jak tylko podrośnie,będzie czekała stosownego momentu żeby zlikwidować konkurencję,przecież akita jest najważniejsza :wink: Jeżeli koniecznie chcesz mieć akitę,to na Twoim miejscu zdecydowałabym sie na psa,nie szkoda,żeby był skazany na mieszkanie tylko w ogrodzie :( Mały szczeniak,akita gdyby mógł też przebywać w domu,mieć kontakt z małymi,ale starszymi suczkami,byłby przez nie w jakiś sposób wychowywany,na pewno nie zrobi im krzywdy jako maluch,a tym bardziej chodzi o cieczki,to samce akity są super,nie molestują suk w początkach cieczki,nie szaleją,czekaja zawsze na "stosowny" dzień,nie głodują też i nie wyją z utęsknieniem .Jak się zbliżają "te" dni to zawsze wtedy można samca akitę odseparować na kilka dni ,przeżyje to :wink: .Tak więc,jeżeli chcesz mieć akitę,to moim zdaniem,pomyśl o samcu :D . Dodam jeszcze,że suka akita,jak się bierze do walki jest straszna,będzie chciała zabić,jest ślepa jak walczy,samce nie do tego stopnia są zacietrzewione / zresztą tak się zachowują nie tylko akity/ ,częściej mocno kaleczą przeciwnika niż zabijają. Przez aktualizacja dnia 18:58 Psy podobne do wilka - lista ras Wilczak czechosłowacki Klasyfikacja FCI: nr 332, Grupa 1: Owczarki i inne psy pasterskie, z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła, Sekcja 1: Owczarki Wilczak czechosłowacki to rasa uznawana za najbardziej zbliżoną wyglądem do wilka z zatwierdzonych ras przez FCI. Pochodzi z Czechosłowacji i powstała ze skrzyżowania wilka karpackiego z owczarkiem niemieckim na potrzeby armii czechosłowackiej. Przedstawiciele tejże rasy są energiczni, bardzo szybko się regenerują, cechuje je niezależność i nieufność w stosunku do obcych. Wilczak czechosłowacki ©Shutterstock Jest to rasa wymagająca zarówno pod względem szkolenia, które należy prowadzić już od wieku szczenięcego, jak i codziennych, intensywnych aktywności, które koniecznie trzeba zapewnić czworonogowi. Wilczak czechosłowacki posiada silny instynkt łowiecki. To całkiem spory pies, rośnie do minimum 60-65 cm w kłębie, a jego waga waha się od 20 do nawet 40 kilogramów. Jego sierść jest miękka, gęsta, umaszczenie występuje w różnych odcieniach szarości, miejscami przebija się żółć. Na dole szyi, na łapach i piersi występuje charakterystyczna, jasna sierść. Saarlooswolfhond Klasyfikacja FCI: nr 311, Grupa 1: Owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła, Sekcja 1: Owczarki Saarlooswolfhond, czyli wilczak Saarloosa, to rasa, której historia rozpoczyna się w Holandii, w latach 20. XX wieku. Jej twórca, Lendert Saarlos, chciał stworzyć rasę, która byłaby najlepszym psem przewodnikiem dla osób niewidomych, jednak z czasem predyspozycje te wśród kolejnych pokoleń zanikły. Saarlooswolfhond©Shutterstock Saarlooswolfhond ma łagodne usposobienie i jest bardzo oddany swojemu opiekunowi, ale cechuje się sporą nieufnością wobec obcych. Jest bardzo aktywny i wytrzymały, wymaga dużej dawki aktywności fizycznej na co dzień. Należy do ras dużych, dorasta do nawet 75 cm w kłębie, a jego waga waha się między 30 a 45 kilogramów. Ma krótką, gęstą sierść. Umaszczenie występuje w różnych odcieniach szarości i czerni, może być też brązowe lub białe. W zimie posiada bardzo obfity podszerstek, co przekłada się na konieczność częstej pielęgnacji. Owczarek niemiecki Klasyfikacja FCI: nr 166, Grupa 1: Owczarki i inne psy pasterskie z wyłączeniem szwajcarskich psów do bydła, Sekcja 1: Owczarki Owczarek niemiecki ©Pixabay Owczarków niemieckich, zwanych potocznie „wilczurami”, nikomu przedstawiać nie trzeba. Jest to jedna z najpopularniejszych ras psów na świecie. Jak sama nazwa wskazuje, psy te pochodzą z Niemiec, zostały stworzone na przełomie XIX i XX wieku. Ze względu na złe skojarzenie z nazistowską armią, po wojnie rasa funkcjonowała pod nazwą owczarek alzacki i do dziś czasem można się z nią spotkać. Owczarki niemieckie to energiczne, inteligentne psy, które są bardzo oddane właścicielowi. Są wszechstronnie wykorzystywane i sprawdzają się zarówno jako psy rodzinne, stróżujące, czy tropiące. Osiągają 65 cm w kłębie i 40 kg. Dopuszczalne są zarówno w odmianie krótkowłosej, jak u długowłosej, która została jednak zatwierdzona dopiero w 2011 roku, wcześniej długowłose psy eliminowano z hodowli. Podobnie było z osobnikami białymi, z których powstała ostatecznie oddzielna rasa – biały owczarek szwajcarski (FCI nr 347), różniący się od owczarków niemieckich tylko maścią. Elkhund szary Klasyfikacja FCI: nr 242, Grupa 5: Szpice i psy w typie pierwotnym, Sekcja 4: Nordyckie psy myśliwskie Elkhund szary to pies myśliwski z Norwegii, używany przy polowaniach na łosie, niedźwiedzie i renifery. To bardzo stara rasa typu wilkowatego, jej historia sięga pierwszych mieszkańców Skandynawii. Szczątki elkhundów znajdowano między innymi w grobach wikingów. Jako rasa zarejestrowana została w połowie XIX wieku. Psy te wymagają konsekwentnego i zrównoważonego opiekuna. Elkhund szary©Shutterstock Elkhundy są wytrzymałe i szybko regenerują siły, są też bardzo nieufne wobec obcych. Są świetnymi towarzyszami dla myśliwych, ponadto sprawdzają się w roli stróża posesji. Rosną do maksymalnie 52 centymetrów w kłębie i osiągają wagę 23 kg. Ich szata charakteryzuje się różnymi odcieniami szarości. Jest niezwykle gęsta, co zapewnia psom tej rasy odporność na niskie temperatury, ale bywa uciążliwa w codziennej pielęgnacji, ponieważ wymaga regularnego szczotkowania. Rasa źle znosi upały. Akita Klasyfikacja FCI: nr 255, Grupa 5: Szpice i psy w typie pierwotnym, Sekcja 5: Szpice azjatyckie i rasy pokrewne. Akita to jedna z najstarszych znanych człowiekowi ras. Ta japońska rasa powstała prawdopodobnie około 8 000 r. p. n. e. Akita ma silny instynkt łowiecki i terytorialny, jest też bardzo opanowana i spokojna. Jak wszystkie powyższe rasy, ona również jest nieufna i zdystansowana wobec obcych. Akita©Shutterstock Doskonale nadaje się do tropienia. Rośnie do około 67 cm w kłębie i osiąga wagę 40 kg. Sierść akity jest bardzo gęsta, wymaga wyczesywania szczególnie w okresie linienia, ale jest odporna na wodę i zabrudzenia. Umaszczenie jest różnorodne. Psy tej rasy mogą być całe białe, czerwone, pręgowane i tzw. sezamowe, czyli rudo-czarno-białe. Niezależnie od umaszczenia pies posiada białe znaczenia na policzkach, kufie, szyi, piersi, brzuchu, ogonie i wewnętrznej stronie łap.